pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| enruno enrunes enruna enrunem enruneu enrunen | enrunava enrunaves enrunava enrunàvem enrunàveu enrunaven | enruní enrunares enrunà enrunàrem enrunàreu enrunaren | enrunaré enrunaràs enrunarà enrunarem enrunareu enrunaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| enrunaria enrunaries enrunaria enrunaríem enrunaríeu enrunarien | enruni enrunis enruni enrunem enruneu enrunin | enrunés enrunessis enrunés enrunéssim enrunéssiu enrunessin | enruna enruni enrunem enruneu enrunin | ||
| Infinitiu | enrunar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | enrunant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : enrunament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana