muntar - verb

mun·tar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
munto
muntes
munta
muntem
munteu
munten
muntava
muntaves
muntava
muntàvem
muntàveu
muntaven
muntí
muntares
muntà
muntàrem
muntàreu
muntaren
muntaré
muntaràs
muntarà
muntarem
muntareu
muntaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
muntaria
muntaries
muntaria
muntaríem
muntaríeu
muntarien
munti
muntis
munti
muntem
munteu
muntin
muntés
muntessis
muntés
muntéssim
muntéssiu
muntessin

munta
munti
muntem
munteu
muntin
Infinitiumuntar
Gerundimuntant
Participi
muntatmuntada
muntatsmuntades

Flexionat com: parlar

forma nominal : muntament, muntada, munta, muntura

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana