evadir - verb

e·va·dir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
evadeixo
evadeixes
evadeix
evadim
evadiu
evadeixen
evadia
evadies
evadia
evadíem
evadíeu
evadien
evadí
evadires
evadí
evadírem
evadíreu
evadiren
evadiré
evadiràs
evadirà
evadirem
evadireu
evadiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
evadiria
evadiries
evadiria
evadiríem
evadiríeu
evadirien
evadeixi
evadeixis
evadeixi
evadim
evadiu
evadeixin
evadís
evadissis
evadís
evadíssim
evadíssiu
evadissin

evadeix
evadeixi
evadim
evadiu
evadeixin
Infinitiuevadir
Gerundievadint
Participi
evaditevadida
evaditsevadides

Flexionat com: servir

forma nominal : evasió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana