transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
divinitzo divinitzes divinitza divinitzem divinitzeu divinitzen | divinitzava divinitzaves divinitzava divinitzàvem divinitzàveu divinitzaven | divinitzí divinitzares divinitzà divinitzàrem divinitzàreu divinitzaren | divinitzaré divinitzaràs divinitzarà divinitzarem divinitzareu divinitzaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
divinitzaria divinitzaries divinitzaria divinitzaríem divinitzaríeu divinitzarien | divinitzi divinitzis divinitzi divinitzem divinitzeu divinitzin | divinitzés divinitzessis divinitzés divinitzéssim divinitzéssiu divinitzessin | divinitza divinitzi divinitzem divinitzeu divinitzin |
Infinitiu | divinitzar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | divinitzant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : divinització
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana