bufar - verb

bu·far

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bufo
bufes
bufa
bufem
bufeu
bufen
bufava
bufaves
bufava
bufàvem
bufàveu
bufaven
bufí
bufares
bufà
bufàrem
bufàreu
bufaren
bufaré
bufaràs
bufarà
bufarem
bufareu
bufaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bufaria
bufaries
bufaria
bufaríem
bufaríeu
bufarien
bufi
bufis
bufi
bufem
bufeu
bufin
bufés
bufessis
bufés
buféssim
buféssiu
bufessin

bufa
bufi
bufem
bufeu
bufin
Infinitiubufar
Gerundibufant
Participi
bufatbufada
bufatsbufades

Flexionat com: parlar

forma nominal : bufit, bufament, bufada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana