distanciar - verb

dis·tan·ci·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
distancio
distancies
distancia
distanciem
distancieu
distancien
distanciava
distanciaves
distanciava
distanciàvem
distanciàveu
distanciaven
distancií
distanciares
distancià
distanciàrem
distanciàreu
distanciaren
distanciaré
distanciaràs
distanciarà
distanciarem
distanciareu
distanciaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
distanciaria
distanciaries
distanciaria
distanciaríem
distanciaríeu
distanciarien
distanciï
distanciïs
distanciï
distanciem
distancieu
distanciïn
distanciés
distanciessis
distanciés
distanciéssim
distanciéssiu
distanciessin

distancia
distanciï
distanciem
distancieu
distanciïn
Infinitiudistanciar
Gerundidistanciant
Participi
distanciatdistanciada
distanciatsdistanciades

Flexionat com: apariar

forma nominal : distanciament, distanciació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana