envidar - verb

en·vi·dar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
envido
envides
envida
envidem
envideu
enviden
envidava
envidaves
envidava
envidàvem
envidàveu
envidaven
envidí
envidares
envidà
envidàrem
envidàreu
envidaren
envidaré
envidaràs
envidarà
envidarem
envidareu
envidaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
envidaria
envidaries
envidaria
envidaríem
envidaríeu
envidarien
envidi
envidis
envidi
envidem
envideu
envidin
envidés
envidessis
envidés
envidéssim
envidéssiu
envidessin

envida
envidi
envidem
envideu
envidin
Infinitiuenvidar
Gerundienvidant
Participi
envidatenvidada
envidatsenvidades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana