estabilitzar - verb

es·ta·bi·lit·zar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
estabilitzo
estabilitzes
estabilitza
estabilitzem
estabilitzeu
estabilitzen
estabilitzava
estabilitzaves
estabilitzava
estabilitzàvem
estabilitzàveu
estabilitzaven
estabilitzí
estabilitzares
estabilitzà
estabilitzàrem
estabilitzàreu
estabilitzaren
estabilitzaré
estabilitzaràs
estabilitzarà
estabilitzarem
estabilitzareu
estabilitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
estabilitzaria
estabilitzaries
estabilitzaria
estabilitzaríem
estabilitzaríeu
estabilitzarien
estabilitzi
estabilitzis
estabilitzi
estabilitzem
estabilitzeu
estabilitzin
estabilitzés
estabilitzessis
estabilitzés
estabilitzéssim
estabilitzéssiu
estabilitzessin

estabilitza
estabilitzi
estabilitzem
estabilitzeu
estabilitzin
Infinitiuestabilitzar
Gerundiestabilitzant
Participi
estabilitzatestabilitzada
estabilitzatsestabilitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : estabilització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana