desertitzar - verb

des·er·tit·zar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desertitzo
desertitzes
desertitza
desertitzem
desertitzeu
desertitzen
desertitzava
desertitzaves
desertitzava
desertitzàvem
desertitzàveu
desertitzaven
desertitzí
desertitzares
desertitzà
desertitzàrem
desertitzàreu
desertitzaren
desertitzaré
desertitzaràs
desertitzarà
desertitzarem
desertitzareu
desertitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desertitzaria
desertitzaries
desertitzaria
desertitzaríem
desertitzaríeu
desertitzarien
desertitzi
desertitzis
desertitzi
desertitzem
desertitzeu
desertitzin
desertitzés
desertitzessis
desertitzés
desertitzéssim
desertitzéssiu
desertitzessin

desertitza
desertitzi
desertitzem
desertitzeu
desertitzin
Infinitiudesertitzar
Gerundidesertitzant
Participi
desertitzatdesertitzada
desertitzatsdesertitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : desertització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana