desbridar - verb

des·bri·dar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desbrido
desbrides
desbrida
desbridem
desbrideu
desbriden
desbridava
desbridaves
desbridava
desbridàvem
desbridàveu
desbridaven
desbridí
desbridares
desbridà
desbridàrem
desbridàreu
desbridaren
desbridaré
desbridaràs
desbridarà
desbridarem
desbridareu
desbridaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desbridaria
desbridaries
desbridaria
desbridaríem
desbridaríeu
desbridarien
desbridi
desbridis
desbridi
desbridem
desbrideu
desbridin
desbridés
desbridessis
desbridés
desbridéssim
desbridéssiu
desbridessin

desbrida
desbridi
desbridem
desbrideu
desbridin
Infinitiudesbridar
Gerundidesbridant
Participi
desbridatdesbridada
desbridatsdesbridades

Flexionat com: parlar

forma nominal : desbridament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana