destinar - verb

des·ti·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
destino
destines
destina
destinem
destineu
destinen
destinava
destinaves
destinava
destinàvem
destinàveu
destinaven
destiní
destinares
destinà
destinàrem
destinàreu
destinaren
destinaré
destinaràs
destinarà
destinarem
destinareu
destinaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
destinaria
destinaries
destinaria
destinaríem
destinaríeu
destinarien
destini
destinis
destini
destinem
destineu
destinin
destinés
destinessis
destinés
destinéssim
destinéssiu
destinessin

destina
destini
destinem
destineu
destinin
Infinitiudestinar
Gerundidestinant
Participi
destinatdestinada
destinatsdestinades

Flexionat com: parlar

forma nominal : destinació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana