pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
espanyolitzo espanyolitzes espanyolitza espanyolitzem espanyolitzeu espanyolitzen | espanyolitzava espanyolitzaves espanyolitzava espanyolitzàvem espanyolitzàveu espanyolitzaven | espanyolitzí espanyolitzares espanyolitzà espanyolitzàrem espanyolitzàreu espanyolitzaren | espanyolitzaré espanyolitzaràs espanyolitzarà espanyolitzarem espanyolitzareu espanyolitzaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
espanyolitzaria espanyolitzaries espanyolitzaria espanyolitzaríem espanyolitzaríeu espanyolitzarien | espanyolitzi espanyolitzis espanyolitzi espanyolitzem espanyolitzeu espanyolitzin | espanyolitzés espanyolitzessis espanyolitzés espanyolitzéssim espanyolitzéssiu espanyolitzessin | espanyolitza espanyolitzi espanyolitzem espanyolitzeu espanyolitzin |
Infinitiu | espanyolitzar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | espanyolitzant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : espanyolització
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana