pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| encaro encares encara encarem encareu encaren | encarava encaraves encarava encaràvem encaràveu encaraven | encarí encarares encarà encaràrem encaràreu encararen | encararé encararàs encararà encararem encarareu encararan | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| encararia encararies encararia encararíem encararíeu encararien | encari encaris encari encarem encareu encarin | encarés encaressis encarés encaréssim encaréssiu encaressin | encara encari encarem encareu encarin | ||
| Infinitiu | encarar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | encarant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : encarament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana