transitiu; intransitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
desarmo desarmes desarma desarmem desarmeu desarmen | desarmava desarmaves desarmava desarmàvem desarmàveu desarmaven | desarmí desarmares desarmà desarmàrem desarmàreu desarmaren | desarmaré desarmaràs desarmarà desarmarem desarmareu desarmaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
desarmaria desarmaries desarmaria desarmaríem desarmaríeu desarmarien | desarmi desarmis desarmi desarmem desarmeu desarmin | desarmés desarmessis desarmés desarméssim desarméssiu desarmessin | desarma desarmi desarmem desarmeu desarmin |
Infinitiu | desarmar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | desarmant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : desarmament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana