cubicar - verb

cu·bi·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
cubico
cubiques
cubica
cubiquem
cubiqueu
cubiquen
cubicava
cubicaves
cubicava
cubicàvem
cubicàveu
cubicaven
cubiquí
cubicares
cubicà
cubicàrem
cubicàreu
cubicaren
cubicaré
cubicaràs
cubicarà
cubicarem
cubicareu
cubicaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
cubicaria
cubicaries
cubicaria
cubicaríem
cubicaríeu
cubicarien
cubiqui
cubiquis
cubiqui
cubiquem
cubiqueu
cubiquin
cubiqués
cubiquessis
cubiqués
cubiquéssim
cubiquéssiu
cubiquessin

cubica
cubiqui
cubiquem
cubiqueu
cubiquin
Infinitiucubicar
Gerundicubicant
Participi
cubicatcubicada
cubicatscubicades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : cubicació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana