embolicar - verb

em·bo·li·car

pronominal; transitiu; pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embolico
emboliques
embolica
emboliquem
emboliqueu
emboliquen
embolicava
embolicaves
embolicava
embolicàvem
embolicàveu
embolicaven
emboliquí
embolicares
embolicà
embolicàrem
embolicàreu
embolicaren
embolicaré
embolicaràs
embolicarà
embolicarem
embolicareu
embolicaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embolicaria
embolicaries
embolicaria
embolicaríem
embolicaríeu
embolicarien
emboliqui
emboliquis
emboliqui
emboliquem
emboliqueu
emboliquin
emboliqués
emboliquessis
emboliqués
emboliquéssim
emboliquéssiu
emboliquessin

embolica
emboliqui
emboliquem
emboliqueu
emboliquin
Infinitiuembolicar
Gerundiembolicant
Participi
embolicatembolicada
embolicatsembolicades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : embolicament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana