pronominal; transitiu; intransitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| consagro consagres consagra consagrem consagreu consagren | consagrava consagraves consagrava consagràvem consagràveu consagraven | consagrí consagrares consagrà consagràrem consagràreu consagraren | consagraré consagraràs consagrarà consagrarem consagrareu consagraran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| consagraria consagraries consagraria consagraríem consagraríeu consagrarien | consagri consagris consagri consagrem consagreu consagrin | consagrés consagressis consagrés consagréssim consagréssiu consagressin | consagra consagri consagrem consagreu consagrin | ||
| Infinitiu | consagrar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | consagrant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : consagració
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana