congraciar - verb

con·gra·ci·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
congracio
congracies
congracia
congraciem
congracieu
congracien
congraciava
congraciaves
congraciava
congraciàvem
congraciàveu
congraciaven
congracií
congraciares
congracià
congraciàrem
congraciàreu
congraciaren
congraciaré
congraciaràs
congraciarà
congraciarem
congraciareu
congraciaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
congraciaria
congraciaries
congraciaria
congraciaríem
congraciaríeu
congraciarien
congraciï
congraciïs
congraciï
congraciem
congracieu
congraciïn
congraciés
congraciessis
congraciés
congraciéssim
congraciéssiu
congraciessin

congracia
congraciï
congraciem
congracieu
congraciïn
Infinitiucongraciar
Gerundicongraciant
Participi
congraciatcongraciada
congraciatscongraciades

Flexionat com: apariar

forma nominal : congraciament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana