bellugar - verb

be·llu·gar

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bellugo
bellugues
belluga
belluguem
bellugueu
belluguen
bellugava
bellugaves
bellugava
bellugàvem
bellugàveu
bellugaven
belluguí
bellugares
bellugà
bellugàrem
bellugàreu
bellugaren
bellugaré
bellugaràs
bellugarà
bellugarem
bellugareu
bellugaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bellugaria
bellugaries
bellugaria
bellugaríem
bellugaríeu
bellugarien
bellugui
belluguis
bellugui
belluguem
bellugueu
belluguin
bellugués
belluguessis
bellugués
belluguéssim
belluguéssiu
belluguessin

belluga
bellugui
belluguem
bellugueu
belluguin
Infinitiubellugar
Gerundibellugant
Participi
bellugatbellugada
bellugatsbellugades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana