covar - verb

co·var

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
covo
coves
cova
covem
coveu
coven
covava
covaves
covava
covàvem
covàveu
covaven
coví
covares
covà
covàrem
covàreu
covaren
covaré
covaràs
covarà
covarem
covareu
covaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
covaria
covaries
covaria
covaríem
covaríeu
covarien
covi
covis
covi
covem
coveu
covin
covés
covessis
covés
covéssim
covéssiu
covessin

cova
covi
covem
coveu
covin
Infinitiucovar
Gerundicovant
Participi
covatcovada
covatscovades

Flexionat com: parlar

forma nominal : covament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana