pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| comano comanes comana comanem comaneu comanen | comanava comanaves comanava comanàvem comanàveu comanaven | comaní comanares comanà comanàrem comanàreu comanaren | comanaré comanaràs comanarà comanarem comanareu comanaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| comanaria comanaries comanaria comanaríem comanaríeu comanarien | comani comanis comani comanem comaneu comanin | comanés comanessis comanés comanéssim comanéssiu comanessin | comana comani comanem comaneu comanin | ||
| Infinitiu | comanar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | comanant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : comanda
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana