aixecar - verb

ai·xe·car

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aixeco
aixeques
aixeca
aixequem
aixequeu
aixequen
aixecava
aixecaves
aixecava
aixecàvem
aixecàveu
aixecaven
aixequí
aixecares
aixecà
aixecàrem
aixecàreu
aixecaren
aixecaré
aixecaràs
aixecarà
aixecarem
aixecareu
aixecaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
aixecaria
aixecaries
aixecaria
aixecaríem
aixecaríeu
aixecarien
aixequi
aixequis
aixequi
aixequem
aixequeu
aixequin
aixequés
aixequessis
aixequés
aixequéssim
aixequéssiu
aixequessin

aixeca
aixequi
aixequem
aixequeu
aixequin
Infinitiuaixecar
Gerundiaixecant
Participi
aixecataixecada
aixecatsaixecades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : aixec, aixecament, aixecada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana