canonitzar - verb

ca·no·nit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
canonitzo
canonitzes
canonitza
canonitzem
canonitzeu
canonitzen
canonitzava
canonitzaves
canonitzava
canonitzàvem
canonitzàveu
canonitzaven
canonitzí
canonitzares
canonitzà
canonitzàrem
canonitzàreu
canonitzaren
canonitzaré
canonitzaràs
canonitzarà
canonitzarem
canonitzareu
canonitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
canonitzaria
canonitzaries
canonitzaria
canonitzaríem
canonitzaríeu
canonitzarien
canonitzi
canonitzis
canonitzi
canonitzem
canonitzeu
canonitzin
canonitzés
canonitzessis
canonitzés
canonitzéssim
canonitzéssiu
canonitzessin

canonitza
canonitzi
canonitzem
canonitzeu
canonitzin
Infinitiucanonitzar
Gerundicanonitzant
Participi
canonitzatcanonitzada
canonitzatscanonitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : canonització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana