humanitzar - verb

hu·ma·nit·zar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
humanitzo
humanitzes
humanitza
humanitzem
humanitzeu
humanitzen
humanitzava
humanitzaves
humanitzava
humanitzàvem
humanitzàveu
humanitzaven
humanitzí
humanitzares
humanitzà
humanitzàrem
humanitzàreu
humanitzaren
humanitzaré
humanitzaràs
humanitzarà
humanitzarem
humanitzareu
humanitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
humanitzaria
humanitzaries
humanitzaria
humanitzaríem
humanitzaríeu
humanitzarien
humanitzi
humanitzis
humanitzi
humanitzem
humanitzeu
humanitzin
humanitzés
humanitzessis
humanitzés
humanitzéssim
humanitzéssiu
humanitzessin

humanitza
humanitzi
humanitzem
humanitzeu
humanitzin
Infinitiuhumanitzar
Gerundihumanitzant
Participi
humanitzathumanitzada
humanitzatshumanitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : humanització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana