pronominal; transitiu; intransitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| arrumbo arrumbes arrumba arrumbem arrumbeu arrumben | arrumbava arrumbaves arrumbava arrumbàvem arrumbàveu arrumbaven | arrumbí arrumbares arrumbà arrumbàrem arrumbàreu arrumbaren | arrumbaré arrumbaràs arrumbarà arrumbarem arrumbareu arrumbaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| arrumbaria arrumbaries arrumbaria arrumbaríem arrumbaríeu arrumbarien | arrumbi arrumbis arrumbi arrumbem arrumbeu arrumbin | arrumbés arrumbessis arrumbés arrumbéssim arrumbéssiu arrumbessin | arrumba arrumbi arrumbem arrumbeu arrumbin | ||
| Infinitiu | arrumbar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | arrumbant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : arrumbament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana