destrumfar - verb

des·trum·far

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
destrumfo
destrumfes
destrumfa
destrumfem
destrumfeu
destrumfen
destrumfava
destrumfaves
destrumfava
destrumfàvem
destrumfàveu
destrumfaven
destrumfí
destrumfares
destrumfà
destrumfàrem
destrumfàreu
destrumfaren
destrumfaré
destrumfaràs
destrumfarà
destrumfarem
destrumfareu
destrumfaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
destrumfaria
destrumfaries
destrumfaria
destrumfaríem
destrumfaríeu
destrumfarien
destrumfi
destrumfis
destrumfi
destrumfem
destrumfeu
destrumfin
destrumfés
destrumfessis
destrumfés
destrumféssim
destrumféssiu
destrumfessin

destrumfa
destrumfi
destrumfem
destrumfeu
destrumfin
Infinitiudestrumfar
Gerundidestrumfant
Participi
destrumfatdestrumfada
destrumfatsdestrumfades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana