arrencar - verb

ar·ren·car

transitiu; auxiliar; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
arrenco
arrenques
arrenca
arrenquem
arrenqueu
arrenquen
arrencava
arrencaves
arrencava
arrencàvem
arrencàveu
arrencaven
arrenquí
arrencares
arrencà
arrencàrem
arrencàreu
arrencaren
arrencaré
arrencaràs
arrencarà
arrencarem
arrencareu
arrencaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
arrencaria
arrencaries
arrencaria
arrencaríem
arrencaríeu
arrencarien
arrenqui
arrenquis
arrenqui
arrenquem
arrenqueu
arrenquin
arrenqués
arrenquessis
arrenqués
arrenquéssim
arrenquéssiu
arrenquessin

arrenca
arrenqui
arrenquem
arrenqueu
arrenquin
Infinitiuarrencar
Gerundiarrencant
Participi
arrencatarrencada
arrencatsarrencades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : arrencament, arrencadissa, arrencada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana