afonar - verb

a·fo·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
afono
afones
afona
afonem
afoneu
afonen
afonava
afonaves
afonava
afonàvem
afonàveu
afonaven
afoní
afonares
afonà
afonàrem
afonàreu
afonaren
afonaré
afonaràs
afonarà
afonarem
afonareu
afonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
afonaria
afonaries
afonaria
afonaríem
afonaríeu
afonarien
afoni
afonis
afoni
afonem
afoneu
afonin
afonés
afonessis
afonés
afonéssim
afonéssiu
afonessin

afona
afoni
afonem
afoneu
afonin
Infinitiuafonar
Gerundiafonant
Participi
afonatafonada
afonatsafonades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana