ambientar - verb

am·bi·en·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ambiento
ambientes
ambienta
ambientem
ambienteu
ambienten
ambientava
ambientaves
ambientava
ambientàvem
ambientàveu
ambientaven
ambientí
ambientares
ambientà
ambientàrem
ambientàreu
ambientaren
ambientaré
ambientaràs
ambientarà
ambientarem
ambientareu
ambientaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ambientaria
ambientaries
ambientaria
ambientaríem
ambientaríeu
ambientarien
ambienti
ambientis
ambienti
ambientem
ambienteu
ambientin
ambientés
ambientessis
ambientés
ambientéssim
ambientéssiu
ambientessin

ambienta
ambienti
ambientem
ambienteu
ambientin
Infinitiuambientar
Gerundiambientant
Participi
ambientatambientada
ambientatsambientades

Flexionat com: parlar

forma nominal : ambientació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana