bolcar - verb

bol·car

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bolco
bolques
bolca
bolquem
bolqueu
bolquen
bolcava
bolcaves
bolcava
bolcàvem
bolcàveu
bolcaven
bolquí
bolcares
bolcà
bolcàrem
bolcàreu
bolcaren
bolcaré
bolcaràs
bolcarà
bolcarem
bolcareu
bolcaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bolcaria
bolcaries
bolcaria
bolcaríem
bolcaríeu
bolcarien
bolqui
bolquis
bolqui
bolquem
bolqueu
bolquin
bolqués
bolquessis
bolqués
bolquéssim
bolquéssiu
bolquessin

bolca
bolqui
bolquem
bolqueu
bolquin
Infinitiubolcar
Gerundibolcant
Participi
bolcatbolcada
bolcatsbolcades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : bolcada, bolc

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana