micorizar - verb

mi·co·ri·zar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
micorizo
micorizes
micoriza
micorizem
micorizeu
micorizen
micorizava
micorizaves
micorizava
micorizàvem
micorizàveu
micorizaven
micorizí
micorizares
micorizà
micorizàrem
micorizàreu
micorizaren
micorizaré
micorizaràs
micorizarà
micorizarem
micorizareu
micorizaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
micorizaria
micorizaries
micorizaria
micorizaríem
micorizaríeu
micorizarien
micorizi
micorizis
micorizi
micorizem
micorizeu
micorizin
micorizés
micorizessis
micorizés
micorizéssim
micorizéssiu
micorizessin

micoriza
micorizi
micorizem
micorizeu
micorizin
Infinitiumicorizar
Gerundimicorizant
Participi
micorizatmicorizada
micorizatsmicorizades

Flexionat com: parlar

forma nominal : micorizació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana