subvenir - verb

sub·ve·nir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
subvinc
subvens
subvé
subvenim
subveniu
subvenen
subvenia
subvenies
subvenia
subveníem
subveníeu
subvenien
subvinguí
subvingueres
subvingué
subvinguérem
subvinguéreu
subvingueren
subvindré
subvindràs
subvindrà
subvindrem
subvindreu
subvindran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
subvindria
subvindries
subvindria
subvindríem
subvindríeu
subvindrien
subvingui
subvinguis
subvingui
subvinguem
subvingueu
subvinguin
subvingués
subvinguessis
subvingués
subvinguéssim
subvinguéssiu
subvinguessin

subvén
subvingui
subvinguem
subveniu
subvinguin
Infinitiusubvenir
Gerundisubvenint
Participi
subvingutsubvinguda
subvingutssubvingudes

Flexionat com: sobrevenir

forma nominal : subvenció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana