refusar - verb

re·fu·sar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
refuso
refuses
refusa
refusem
refuseu
refusen
refusava
refusaves
refusava
refusàvem
refusàveu
refusaven
refusí
refusares
refusà
refusàrem
refusàreu
refusaren
refusaré
refusaràs
refusarà
refusarem
refusareu
refusaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
refusaria
refusaries
refusaria
refusaríem
refusaríeu
refusarien
refusi
refusis
refusi
refusem
refuseu
refusin
refusés
refusessis
refusés
refuséssim
refuséssiu
refusessin

refusa
refusi
refusem
refuseu
refusin
Infinitiurefusar
Gerundirefusant
Participi
refusatrefusada
refusatsrefusades

Flexionat com: parlar

forma nominal : refús

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana