transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
reconforto reconfortes reconforta reconfortem reconforteu reconforten | reconfortava reconfortaves reconfortava reconfortàvem reconfortàveu reconfortaven | reconfortí reconfortares reconfortà reconfortàrem reconfortàreu reconfortaren | reconfortaré reconfortaràs reconfortarà reconfortarem reconfortareu reconfortaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
reconfortaria reconfortaries reconfortaria reconfortaríem reconfortaríeu reconfortarien | reconforti reconfortis reconforti reconfortem reconforteu reconfortin | reconfortés reconfortessis reconfortés reconfortéssim reconfortéssiu reconfortessin | reconforta reconforti reconfortem reconforteu reconfortin |
Infinitiu | reconfortar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | reconfortant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : reconfortació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana