lamentar - verb

la·men·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
lamento
lamentes
lamenta
lamentem
lamenteu
lamenten
lamentava
lamentaves
lamentava
lamentàvem
lamentàveu
lamentaven
lamentí
lamentares
lamentà
lamentàrem
lamentàreu
lamentaren
lamentaré
lamentaràs
lamentarà
lamentarem
lamentareu
lamentaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
lamentaria
lamentaries
lamentaria
lamentaríem
lamentaríeu
lamentarien
lamenti
lamentis
lamenti
lamentem
lamenteu
lamentin
lamentés
lamentessis
lamentés
lamentéssim
lamentéssiu
lamentessin

lamenta
lamenti
lamentem
lamenteu
lamentin
Infinitiulamentar
Gerundilamentant
Participi
lamentatlamentada
lamentatslamentades

Flexionat com: parlar

forma nominal : lamentació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana