alienar - verb

a·li·e·nar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
alieno
alienes
aliena
alienem
alieneu
alienen
alienava
alienaves
alienava
alienàvem
alienàveu
alienaven
aliení
alienares
alienà
alienàrem
alienàreu
alienaren
alienaré
alienaràs
alienarà
alienarem
alienareu
alienaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
alienaria
alienaries
alienaria
alienaríem
alienaríeu
alienarien
alieni
alienis
alieni
alienem
alieneu
alienin
alienés
alienessis
alienés
alienéssim
alienéssiu
alienessin

aliena
alieni
alienem
alieneu
alienin
Infinitiualienar
Gerundialienant
Participi
alienatalienada
alienatsalienades

Flexionat com: parlar

forma nominal : alienació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana