intercedir - verb

in·ter·ce·dir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
intercedeixo
intercedeixes
intercedeix
intercedim
intercediu
intercedeixen
intercedia
intercedies
intercedia
intercedíem
intercedíeu
intercedien
intercedí
intercedires
intercedí
intercedírem
intercedíreu
intercediren
intercediré
intercediràs
intercedirà
intercedirem
intercedireu
intercediran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
intercediria
intercediries
intercediria
intercediríem
intercediríeu
intercedirien
intercedeixi
intercedeixis
intercedeixi
intercedim
intercediu
intercedeixin
intercedís
intercedissis
intercedís
intercedíssim
intercedíssiu
intercedissin

intercedeix
intercedeixi
intercedim
intercediu
intercedeixin
Infinitiuintercedir
Gerundiintercedint
Participi
interceditintercedida
interceditsintercedides

Flexionat com: servir

forma nominal : intercessió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana