instigar - verb

ins·ti·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
instigo
instigues
instiga
instiguem
instigueu
instiguen
instigava
instigaves
instigava
instigàvem
instigàveu
instigaven
instiguí
instigares
instigà
instigàrem
instigàreu
instigaren
instigaré
instigaràs
instigarà
instigarem
instigareu
instigaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
instigaria
instigaries
instigaria
instigaríem
instigaríeu
instigarien
instigui
instiguis
instigui
instiguem
instigueu
instiguin
instigués
instiguessis
instigués
instiguéssim
instiguéssiu
instiguessin

instiga
instigui
instiguem
instigueu
instiguin
Infinitiuinstigar
Gerundiinstigant
Participi
instigatinstigada
instigatsinstigades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : instigació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana