inebriar - verb

i·ne·bri·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
inebrio
inebries
inebria
inebriem
inebrieu
inebrien
inebriava
inebriaves
inebriava
inebriàvem
inebriàveu
inebriaven
inebrií
inebriares
inebrià
inebriàrem
inebriàreu
inebriaren
inebriaré
inebriaràs
inebriarà
inebriarem
inebriareu
inebriaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
inebriaria
inebriaries
inebriaria
inebriaríem
inebriaríeu
inebriarien
inebriï
inebriïs
inebriï
inebriem
inebrieu
inebriïn
inebriés
inebriessis
inebriés
inebriéssim
inebriéssiu
inebriessin

inebria
inebriï
inebriem
inebrieu
inebriïn
Infinitiuinebriar
Gerundiinebriant
Participi
inebriatinebriada
inebriatsinebriades

Flexionat com: apariar

forma nominal : inebriació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana