incapacitar - verb

in·ca·pa·ci·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
incapacito
incapacites
incapacita
incapacitem
incapaciteu
incapaciten
incapacitava
incapacitaves
incapacitava
incapacitàvem
incapacitàveu
incapacitaven
incapacití
incapacitares
incapacità
incapacitàrem
incapacitàreu
incapacitaren
incapacitaré
incapacitaràs
incapacitarà
incapacitarem
incapacitareu
incapacitaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
incapacitaria
incapacitaries
incapacitaria
incapacitaríem
incapacitaríeu
incapacitarien
incapaciti
incapacitis
incapaciti
incapacitem
incapaciteu
incapacitin
incapacités
incapacitessis
incapacités
incapacitéssim
incapacitéssiu
incapacitessin

incapacita
incapaciti
incapacitem
incapaciteu
incapacitin
Infinitiuincapacitar
Gerundiincapacitant
Participi
incapacitatincapacitada
incapacitatsincapacitades

Flexionat com: parlar

forma nominal : incapacitació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana