impetrar - verb

im·pe·trar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
impetro
impetres
impetra
impetrem
impetreu
impetren
impetrava
impetraves
impetrava
impetràvem
impetràveu
impetraven
impetrí
impetrares
impetrà
impetràrem
impetràreu
impetraren
impetraré
impetraràs
impetrarà
impetrarem
impetrareu
impetraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
impetraria
impetraries
impetraria
impetraríem
impetraríeu
impetrarien
impetri
impetris
impetri
impetrem
impetreu
impetrin
impetrés
impetressis
impetrés
impetréssim
impetréssiu
impetressin

impetra
impetri
impetrem
impetreu
impetrin
Infinitiuimpetrar
Gerundiimpetrant
Participi
impetratimpetrada
impetratsimpetrades

Flexionat com: parlar

forma nominal : impetració

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana