recriminar - verb

re·cri·mi·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
recrimino
recrimines
recrimina
recriminem
recrimineu
recriminen
recriminava
recriminaves
recriminava
recriminàvem
recriminàveu
recriminaven
recriminí
recriminares
recriminà
recriminàrem
recriminàreu
recriminaren
recriminaré
recriminaràs
recriminarà
recriminarem
recriminareu
recriminaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
recriminaria
recriminaries
recriminaria
recriminaríem
recriminaríeu
recriminarien
recrimini
recriminis
recrimini
recriminem
recrimineu
recriminin
recriminés
recriminessis
recriminés
recriminéssim
recriminéssiu
recriminessin

recrimina
recrimini
recriminem
recrimineu
recriminin
Infinitiurecriminar
Gerundirecriminant
Participi
recriminatrecriminada
recriminatsrecriminades

Flexionat com: parlar

forma nominal : recriminació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana