encallar - verb

en·ca·llar

transitiu; intransitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encallo
encalles
encalla
encallem
encalleu
encallen
encallava
encallaves
encallava
encallàvem
encallàveu
encallaven
encallí
encallares
encallà
encallàrem
encallàreu
encallaren
encallaré
encallaràs
encallarà
encallarem
encallareu
encallaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encallaria
encallaries
encallaria
encallaríem
encallaríeu
encallarien
encalli
encallis
encalli
encallem
encalleu
encallin
encallés
encallessis
encallés
encalléssim
encalléssiu
encallessin

encalla
encalli
encallem
encalleu
encallin
Infinitiuencallar
Gerundiencallant
Participi
encallatencallada
encallatsencallades

Flexionat com: parlar

forma nominal : encallament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana