enartar - verb

en·ar·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enarto
enartes
enarta
enartem
enarteu
enarten
enartava
enartaves
enartava
enartàvem
enartàveu
enartaven
enartí
enartares
enartà
enartàrem
enartàreu
enartaren
enartaré
enartaràs
enartarà
enartarem
enartareu
enartaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enartaria
enartaries
enartaria
enartaríem
enartaríeu
enartarien
enarti
enartis
enarti
enartem
enarteu
enartin
enartés
enartessis
enartés
enartéssim
enartéssiu
enartessin

enarta
enarti
enartem
enarteu
enartin
Infinitiuenartar
Gerundienartant
Participi
enartatenartada
enartatsenartades

Flexionat com: parlar

forma nominal : enartament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana