enamoriscar - verb

en·a·mo·ris·car

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enamorisco
enamorisques
enamorisca
enamorisquem
enamorisqueu
enamorisquen
enamoriscava
enamoriscaves
enamoriscava
enamoriscàvem
enamoriscàveu
enamoriscaven
enamorisquí
enamoriscares
enamoriscà
enamoriscàrem
enamoriscàreu
enamoriscaren
enamoriscaré
enamoriscaràs
enamoriscarà
enamoriscarem
enamoriscareu
enamoriscaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enamoriscaria
enamoriscaries
enamoriscaria
enamoriscaríem
enamoriscaríeu
enamoriscarien
enamorisqui
enamorisquis
enamorisqui
enamorisquem
enamorisqueu
enamorisquin
enamorisqués
enamorisquessis
enamorisqués
enamorisquéssim
enamorisquéssiu
enamorisquessin

enamorisca
enamorisqui
enamorisquem
enamorisqueu
enamorisquin
Infinitiuenamoriscar
Gerundienamoriscant
Participi
enamoriscatenamoriscada
enamoriscatsenamoriscades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : enamoriscament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana