burocratitzar - verb

bu·ro·cra·tit·zar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
burocratitzo
burocratitzes
burocratitza
burocratitzem
burocratitzeu
burocratitzen
burocratitzava
burocratitzaves
burocratitzava
burocratitzàvem
burocratitzàveu
burocratitzaven
burocratitzí
burocratitzares
burocratitzà
burocratitzàrem
burocratitzàreu
burocratitzaren
burocratitzaré
burocratitzaràs
burocratitzarà
burocratitzarem
burocratitzareu
burocratitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
burocratitzaria
burocratitzaries
burocratitzaria
burocratitzaríem
burocratitzaríeu
burocratitzarien
burocratitzi
burocratitzis
burocratitzi
burocratitzem
burocratitzeu
burocratitzin
burocratitzés
burocratitzessis
burocratitzés
burocratitzéssim
burocratitzéssiu
burocratitzessin

burocratitza
burocratitzi
burocratitzem
burocratitzeu
burocratitzin
Infinitiuburocratitzar
Gerundiburocratitzant
Participi
burocratitzatburocratitzada
burocratitzatsburocratitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : burocratització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana