desbastar - verb

des·bas·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desbasto
desbastes
desbasta
desbastem
desbasteu
desbasten
desbastava
desbastaves
desbastava
desbastàvem
desbastàveu
desbastaven
desbastí
desbastares
desbastà
desbastàrem
desbastàreu
desbastaren
desbastaré
desbastaràs
desbastarà
desbastarem
desbastareu
desbastaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desbastaria
desbastaries
desbastaria
desbastaríem
desbastaríeu
desbastarien
desbasti
desbastis
desbasti
desbastem
desbasteu
desbastin
desbastés
desbastessis
desbastés
desbastéssim
desbastéssiu
desbastessin

desbasta
desbasti
desbastem
desbasteu
desbastin
Infinitiudesbastar
Gerundidesbastant
Participi
desbastatdesbastada
desbastatsdesbastades

Flexionat com: parlar

forma nominal : desbast

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana