desafectar - verb

des·a·fec·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desafecto
desafectes
desafecta
desafectem
desafecteu
desafecten
desafectava
desafectaves
desafectava
desafectàvem
desafectàveu
desafectaven
desafectí
desafectares
desafectà
desafectàrem
desafectàreu
desafectaren
desafectaré
desafectaràs
desafectarà
desafectarem
desafectareu
desafectaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desafectaria
desafectaries
desafectaria
desafectaríem
desafectaríeu
desafectarien
desafecti
desafectis
desafecti
desafectem
desafecteu
desafectin
desafectés
desafectessis
desafectés
desafectéssim
desafectéssiu
desafectessin

desafecta
desafecti
desafectem
desafecteu
desafectin
Infinitiudesafectar
Gerundidesafectant
Participi
desafectatdesafectada
desafectatsdesafectades

Flexionat com: parlar

forma nominal : desafectació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana