concórrer - verb

con·cór·rer

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
concorro
concorres
concorre
concorrem
concorreu
concorren
concorria
concorries
concorria
concorríem
concorríeu
concorrien
concorreguí
concorregueres
concorregué
concorreguérem
concorreguéreu
concorregueren
concorreré
concorreràs
concorrerà
concorrerem
concorrereu
concorreran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
concorreria
concorreries
concorreria
concorreríem
concorreríeu
concorrerien
concorri
concorris
concorri
concorreguem / concorrem
concorregueu / concorreu
concorrin
concorregués
concorreguessis
concorregués
concorreguéssim
concorreguéssiu
concorreguessin

concorre
concorri
concorreguem / concorrem
concorreu
concorrin
Infinitiuconcórrer
Gerundiconcorrent
Participi
concorregutconcorreguda
concorregutsconcorregudes

Flexionat com: córrer

forma nominal : concorriment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana