circumscriure - verb

cir·cums·criu·re

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
circumscric
circumscrius
circumscriu
circumscrivim
circumscriviu
circumscriuen
circumscrivia
circumscrivies
circumscrivia
circumscrivíem
circumscrivíeu
circumscrivien
circumscriguí / circumscriví
circumscrigueres / circumscrivires
circumscrigué / circumscriví
circumscriguérem / circumscrivírem
circumscriguéreu / circumscrivíreu
circumscrigueren / circumscriviren
circumscriuré
circumscriuràs
circumscriurà
circumscriurem
circumscriureu
circumscriuran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
circumscriuria
circumscriuries
circumscriuria
circumscriuríem
circumscriuríeu
circumscriurien
circumscrigui
circumscriguis
circumscrigui
circumscriguem
circumscrigueu
circumscriguin
circumscrigués / circumscrivís
circumscriguessis / circumscrivissis
circumscrigués / circumscrivís
circumscriguéssim / circumscrivíssim
circumscriguéssiu / circumscrivíssiu
circumscriguessin / circumscrivissin

circumscriu
circumscrigui
circumscriguem
circumscriviu
circumscriguin
Infinitiucircumscriure
Gerundicircumscrivint
Participi
circumscritcircumscrita
circumscritscircumscrites

Flexionat com: inscriure

forma nominal : circumscripció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana